Τρίτη 21 Οκτωβρίου 2008
Περνώ και μόνη μου καλά(ένας μύθος)
Λοιπόν νέα ζωή για εμένα. Πανεπιστήμιο, νέες γνωριμίες, νέες παρέες..... Εμένα όμως μου έφτανε η παλιά μου ζωή.Ήθελα να εξακολουθήσω να ζω όπως και πριν το πανεπιστήμιο και να είμαι με τους φίλους μου μια ζωή.Έτσι όλοι βαλθήκαμε να υποσχόμαστε ότι θα κρατήσουμε επαφή πάση θυσία. Περιτό να σας πω ότι τίποτα τέτοιο δε συμβαίνει.Ή μάλλον τα άτομα με τα οποία επικοινωνώ δεν είναι άλλα από αυτά που έχουν φύγει για να σπουδάσουν σε άλλο μέρος. Εδώ μου έχουν μείνει κάποιοι με τους οποίους ΄εκανα πολύ παρέα αλλά και δύο από τις καλύτερες μου υποτίθεται φίλες. Ζούμε μερικά τετράγωνα μακριά και έχουμε να βρεθούμε δύο εβδομάδες. Ειδικά η μία(ας την πούμε Ελένη) με την οποία όλο το χρόνο ήμασταν αχώριστες, αν δεν της στείλω μήνυμα να δω τι κάνει, εκείνη ούτε που με σκέφτεται. Προφανώς με βαρέθηκε και έχει βρει αποκούμπι στην άλλη(ας την πούμε Μαργαρίτα). Τους έχω στείλει να βγούμε και κάθε φορά άλλη δικαιολογία και τελικά μένω μέσα μόνη μου. Αυτές πάλι βγαίνουν και δε μου λένε. Και όταν λέω ότι η Ελένη με έχει βαρεθεί, το καταλαβαίνω και από κάτι άλλο. Μέχρι τώρα δεν είχε κανένα παράπονο από εμένα και τώρα γκρινιάζει για χάρη γούστου. Εννοείται βέβαια πως κανένα από τα παράπονά της δε τα έχει εκφράσει μπροστά μου αλλά πισώπλατα! Τα παιδιά στο Πανεπιστήμιο μου φέρονται υπέροχα και περνάμε πολύ καλά μαζί αλλά εγώ ήθελα και τους παλιούς μου φίλους. Είμαι χαζή γιατί όσα και να μου έκαναν εγώ τις αγαπάω και τις δύο, αλλά μέχρι εδώ ήταν. Δε θα τις κυνηγήσω.Δε τους ξαναστέλνω για να βγούμε. Αν θέλουν ας στείλουν αυτές. Δε θα κάτσω να σκάσω. Αν δε θέλουν μια δε θέλω δέκα. Απλά περιμένω αυτή τη βδομάδα να έρθει η φίλη μου η ''Σοφία'' ας πούμε , που μου στέκεται και με αγαπάει και πάντα ενδιαφέρεται έστω και από μακριά. Χάρη σε εκείνη έχω ξεπεράσει τη μελαγχολία που μου προκαλεί αυτή η κατάσταση, μιλάμε στο τηλέφωνο, με παρηγορεί και κλαίμε μαζί. Αυτή μου έδωσε δύναμη για να ξεκινήσω να βγαίνω με άλλα άτομα και να μη μένω μόνη επειδή δεν είμαι μαζί τους.Σίγουρα πια δε τις έχω ανάγκη αλλά μου τη δίνει να είμαστε έτσι γιατί έχω κάνει τα πάντα για αυτές και τώρα φέρονται άσχημα. Έχω χαμηλή αυτοεκτίμηση αλλά αυτό σίγουρα δεν το αξίζω!
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
3 σχόλια:
μεινε μονη σου βρες τα με τον εαυτο σου....και μετα ω! τι παραξενο ολοι θα ειναι μαζι σου γιατι θΑ ΞΕΡΕΙΣ πως να περνας καλ μονη σου.....
ΥΓ τυχαια επεσα πανω στο μπλογκ σου και ειπα να πω την καλημερα μου...καλο ΣΚ...!!!
ΑΝΤΑΠΟΔΙΔΩ ΤΗΝ ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΣΟΥ ΣΤΟ ΜΠΛΟΓΚ ΜΟΥ.ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΟ ΓΛΥΚΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΟΥ,ΘΑΘΕΛΑ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ ΟΤΙ ΕΣΥ ΜΟΝΗΣΟΥ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΥΤΟΚΑΘΟΡΙΖΕΣΑΙ ΚΑΙ ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙΣ ΤΗΝ ΔΙΚΗ ΣΟΥ ΑΤΖΕΝΤΑ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΣΟΥ ΚΑΙ ΤΟΤΕ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΣΙΓΟΥΡΗ ΠΩΣ ΘΑ ΕΚΠΛΑΓΕΙΣ ΟΤΑΝ ΘΑ ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΕΙΣ ΠΟΣΕΣ ΑΔΕΛΦΕΣ ΨΥΧΕΣ ΕΙΝΑΙ ΚΟΝΤΑ ΣΟΥ. ΣΥΝΕΧΙΣΕ ΝΑ ΓΡΑΦΕΙΣ, ΓΡΑΦΕΙΣ ΟΜΟΡΦΑ
Σας ευχαριστώ πάαααααρα πολύ για τις συμβουλες και τα καλά σας λόγια!
Δημοσίευση σχολίου