Ο Άγιος...

Για να δούμε θα βγάλουμε άκρη σήμερα;



Υπάρχει ο Άγιος Βασίλης τελικά; Και αν δεν υπάρχει δεν είναι άδικο; Τόσα πράγματα υπάρχουν άσχημα και ο καλός παππούλης δεν είναι κρίμα να μην υπάρχει; Και αν υπάρχει γιατί περιορίζεται σε φθηνά παιχνίδια και δεν ασχολείται λίγο με τις πραγματικά σημαντικές ευχές;


Τέλος πάντων, πολύ βάρυνε το κλίμα και είναι κρίμα χρονιάρες μέρες!

Ας προσπαθήσουμε να φτιάξουμε το προφίλ του!

Τον λένε Άγιο Βασίλη ή Santa Claus ή Pere Noel ή Άγιο Νικόλα και γενικά έχει πολλά ονόματα! Δουλειά του είναι να πραγματοποιεί ευχές, παιδιών κυρίως. Φοράει κανονικά πράσινη στολή, αλλά χάρη σε διαφήμιση γνωστής εταιρείες, η στολή του πλέον είναι κόκκινη!

Μένει σε ένα σπιτάκι στην Καισαρεία

και εκεί έχει και το εργαστήριό του! Στο εργαστήριο λοιπόν δουλεύουν τα ξωτικά που φτιάχνουν όλη τη χρονιά τα παιχνίδια των παιδιών!

Όταν γυρίζει στο σπιτάκι του τον περιμένει η καλή του Γυναικούλα που του δίνει να διαβάσει τα γράμματα των παιδιών και είναι πολύτιμος βοηθός του όταν φτιάχνει τη λίστα του! Επίσης είναι πολύ καλή μαγείρισσα αλλά δε μπορεί να βρει εκεί πάνω γάλα και δεν ξέρει να φτιάχνει κουλουράκια! Για αυτό οι μαμάδες συνηθίζουν να τον τρατάρουν όταν τους επισκέπτεται!




Όταν λοιπόν φτάνει η 31η Δεκεμβρίου, ξημερώματα 1ης Ιανουαρίου ξεκινάει ο καλός παππούλης και παρέα με τα ελαφάκια του, και ειδικά τον αγαπημένο του Ρούντολφ που με τη φωτεινή του μυτούλα φωτίζει, μαζί με τα αστεράκια, τον ουράνιο δρόμο, μοιράζει τα παιχνίδια στα παιδάκια!



Να σας ρωτήσω...... Τελικά κινδυνεύουμε από τους Καλικάντζαρους;

Οκ και τώρα να απολογηθώ! Μάλλον αυτή ή ανάρτηση είναι αποτέλεσμα της βλακείας που με δέρνει και ειδικά τις μέρες των γιορτών!

Όπως και να έχει Καλές γιορτές σε όλους!!!

Έρωτας!!!

Κοιτάξτε τι βρήκα:

Γατούλια! Δόξα και τιμή στους Αιγύπτιους! Είναι τα πιο χαριτωμένα πλασματάκια! Ρίξτε μια ματιά, θα σας ξετρελάνουν!

Δεν είναι υπέροχα; Απίστευτα πλάσματα!

Τώρα εδώ τι να πω; Τα λόγια είναι περιττά! Οι μικροί μας φίλοι είναι ζωηροί αλλά όταν ξεκουράζονται του δίνουν και καταλαβαίνει!

Αφιερωμένο λοιπόν σε όλους τους τετράποδους φίλους που μας έχουν κλέψει την καρδιά! Αχ να είχα και εγώ ένα! (ευτυχώς που δε μου παίρνουν γιατί θα το κάτσιαζα!) Τα λατρεύω!!!

Αντίο....

Λοιπόν το αδιαμφισβήτητο γεγονός είναι πως δε θα έπρεπε ποτέ να συμβεί αυτό που συνέβει. Είναι ποτέ δυνατόν να σκοτώσεις εν ψυχρώ ένα 15χρονο παιδί; Και δια ασήμαντον αφορμή!

Πέρα από αυτό όμως, για να μη λέμε συνέχεια τα ίδια και τα ίδια, γιατί αυτή τη στιγμή συμβαίνει κάτι απίστευτο! Όλοι ασχολούνται με τους αστυνόμους που πέρα από το ότι ένας ανεγκέφαλος συνάδελφος τους έγινε φονιάς, μην πω δολοφόνος, δεν σχετίζονται με το χαμό του παιδιού. Θα ήθελα να σταθώ όμως στην ομάδα των ανθρώπων που αβίαστα στρατολογούν 15χρονους και τους θέτουν σε τόσο μεγάλο κίνδυνο. Και σα να μην έφτανε αυτό ως μέσο διαμαρτυρίας έχουν βρει την καταστροφή περιουσιών! Όχι πείτε μου τι φταίνε οι καταστηματάρχες που περιμέναν πως και πως να δουλέψουν την περίοδο των γιορτών, γιατί όλη η χρονιά ήταν νεκρή; Τα μαγαζιά που με τόσο κόπο έχουν στήσει τα βλέπουν να καταστρέφονται και καταστρέφονται και οι ίδιοι! Γιατί; Αυτοί δε φταίνε! Πως θα αισθανόσασταν αν σας έκαιγαν το αυτοκίνητο του οποίου τις δόσεις δεν είχατε καν εξοφλήσει;

Είναι άδικο! Τι καταφέρνουν με αυτή τη συμπεριφορα; είμαι σίγουρη πως τις στιγμές που γράφω αυτές τις λέξεις υπάρχουν άνθρωποι που όχι μόνο δε στεναχωριούνται για τη παιδική ψυχούλα που χάθηκε αλλά τους είναι και πάααααρα πολύ αδιάφορο μπροστά στη χαμένη τους ζωή! Συγγνώμη αλλά δε μπορώ να τους κατηγορήσω όσο και αν πονάει η απώλεια του μικρού αγοριού. Μόνο να τον τιμήσουν δεν καταφέρνουν έτσι. Ας σεβαστούν τουλάχιστον τη μνήμη του! Αυτή η κατάσταση μας έφερε ως εδώ! Σταματήστε επιτέλους! Το θέμα δεν είναι πως θα τιμωρήσουμε τον αστυνόμο, που για εμένα μετά από όλα όσα προκάλεσε θα έπρεπε να αυτοκτονήσει, για να ησυχάσουμε και εμείς και αυτός, αλλά να χτυπήσουμε το κακό στη ρίζα του. Όχι άλλο αίμα, όχι άλλος πόνος!Ας σηματοδοτήσει ο θάνατος του παιδιού μια νέα αρχή ώστε να γαληνέψει και η ψυχούλα του!

Περίεργος τυπάς ο Έρωτας!

Κανόνας νούμερο 1: Πάντα ερωτευόμαστε το λάθος άτομο!

Και σας ρωτάω γιατί ενώ μπορώ να έχω τον τέλειο για εμένα, θυμάστε το Γιώργο, που με αγαπάει και είμαστε πολύ καλά μαζί, εγώ ερωτεύομαι το Θανάση που δεν υπάρχει περίπτωση να με προσέξει και που και να με πρόσεχε μάλλον δε θα κάναμε χωριό μαζί!

Κανόνας νούμερο 2: Και με το λάθος άτομο να είμαστε ερωτευμένοι, όταν αρχίζουμε να ξεκολλάμε, πάντα κάτι γίνεται και ξανακυλάμε!

Όχι πείτε μου, τι δουλειά είχε να με υποστηρίξει ενώ έχω σχεδόν απεξαρτηθεί και τελικά να φαντάζει στα μάτια μου ότι εκπληρώνει το παραμύθι μου όντας ο ήρωάς μου! Γιατί να είσαι τόσο υπέροχος ρε φίλε και να λιώνω για πάρτι σου; Καλύτερα να με βρίσεις να ξεκολήσω μια ώρα αρχύτερα!

Κανόνας νούμερο 3: Ο Έρωτας πονάει!

Εδώ τα λόγια είναι περιττά.... Απλά ο Έρωτας πονάει και ειδικά ο ανεκπλήρωτος.



Τελικά για καλό υπάρχει αυτό το συναίσθημα; Και να φανταστεί κανείς ότι δεν είναι και από τους μεγάλους έρωτες ο παραπάνω!

Εγώ δεν είμαι ποιητής...

''Εγώ δεν είμαι ποιητής , είμαι στιχάκι''

Έτσι λέει ο πολυαγαπημένος μας ερμηνευτής και με έβαλε σε σκέψεις. Και τι σημασία έχει αν είσαι ένα τόσο δα μικρούλι στιχάκι που φαίνεται ασήμαντο μέσα στα αναρίθμητα των ποιημάτων; Ένα στιχάκι μπορεί να έχει όση δύναμη έχει και ένα ολόκληρο ποίημα! Πόσες φορές δεν ακούμε για τα μοτίβα; Πόσες φορές ενώ έχουμε ακούσει και ξανακούσει ένα ποίημα ή ένα τραγούδι δεν έχουμε μείνει σε μια μόνο φρασούλα;Έτσι και με τα λόγια... Μπορεί κάποιος να σου μιλάει για ώρες, και να μη λέει τίποτα παρά μόνο φανφάρες ανούσιες. Ενώ με μια φράση, με μία λέξη καμιά φορά τα λέει όλα. Είναι τόσο εντυπωσιακό πως με μια κουβέντα μπορεί να αλλάξει η διάθεσή σου ή και η ζωή σου!


''Μην ξαναπείς ότι είσαι μόνη. Εμείς είμαστε εδώ τώρα''

Ξέρω ότι μπορεί να μην κρατήσει για πάντα η φιλία μου με αυτές τις κοπέλες, ξέρω ότι μπορεί απλά να είναι μεγάλα λόγια αλλά εκείνη τη στιγμή ήταν ότι χρειαζόμουν να ακούσω! Νιώθω ότι μπορεί και να βρίσκω το δρόμο μου σιγά σιγά. Μπορεί να έχω βρει τους ανθρώπους μου! Και η άλλη...... Η άλλη έμαθε ότι είμαι άρρωστη και μου έστειλε μήνυμα! Δεν ξέρω αν είναι καλό ή όχι αυτό, πάντως λέω να ξεκινήσω θετικά!!!

Λοιπόν όσοι νομίζετε ότι είσαστε στιχάκια.... απλά είστε! Είστε ένα μοναδικό στιχάκι! Είθε να ευδοκιμήσετε σε πολλά χείλη!!!

Έχετε αισθανθεί ποτέ πως ζήτε τη ζωή κάποιου άλλου ή ότι απλά δε ζήτε τη ζωή που θα θέλατε; Σας έχει τύχει ποτέ να αναρωτιέστε αν θα πρέπει να κάνετε στην άκρη ή αν θα πρέπει να παραμείνετε στη θέση σας ενώ βλέπετε το διερχόμενο αυτοκίνητο; Και μετά να αναρωτιέστε τι 'ωφελος θα είχατε αν είχατε παραμείνει στη θέση σας αλλά και τι ώφελος αποκομίσατε από τη στιγμή που κάνατε στην άκρη;(γιατί για να είστε εδώ πάει να πει ότι κάνατε στην άκρη). Έχετε σκεφτεί ποτένα τα παρατήσετε όλα και να ξεκινήσετε πάλι από την αρχή; Ε λοιπόν εγώ το έχω κάνει πολλές φορές. Λέω να παρατήσω τη σχολή μου και του χρόνου να ξαναπαραδώσω μηχανογραφικό ώστε να φύγω για σπουδές σε άλλη πόλη όπου θα είμαι άγνωστη μεταξύ αγνώστων και που όντως θα ξεινήσω μια καινούρια ζωή. Θα είναι πιο εύκολο να τα ξεγράψω όλα, να ξεχάσω όσους με πόνεσαν και να άνω αυτό που πραγματικά θελώ. Αυτά σκέφτομαι και τρελαίνομαι. Τρελαίνομαι επειδή δεν είναι δυνατον να πραγματοποιηθούν ποτέ. Και όχι μόνο για οικονομικούς λόγους, αλλά δε μπορώ εγώ. Δεν έχω τη δύναμη. Και άντε πάλι πισωγυρίσματα. Επιτέλους θέλω να κάνω αυτό που αρέσει σε εμένα και όχι στους άλλους. Θέλω να ζήσω τη ζωή μου. Θέλω να είμαι πια ο πρωταγωνιστής και όχι ένας απλός θεατής.

Και η πίτα ολόκληρη......

Σκεφτόμουν..... τι θέλω περισσότερο; Να ζήσω τον μεγάλο έρωτα ή να έχω κάποιον κοντά μου που πέρα από τον έρωτα να μπορεί να μου προσφέρει ανιδιοτελή αγάπη, αφοσίωση, μια αίσθηση ασφάλειας και μια ζεστή αγκαλιά; Περιπέτεια και ένταση ή σιγουριά και ρομάντζο; Και με αυτό τον τρόπο κατάλαβα ποιο είναι το πρόβλημα μου και δε μπορώ να κάνω σχέση. Θέλω και τα δύο! Στην περίπτωσή μου έχω το δεύτερο (θυμάστε το φίλο μου που θα τον πούμε Γιώργο). Το πόσο όμορφα αισθάνομαι όταν είμαι μαζί του δεν περιγράφεται. Με κάνει να νομίζω ότι είμαι βασίλισσα του κόσμου! Και όμως δεν είμαι ερωτευμένη μαζί του και εγώ θέλω να ερωτευτώ! Η λύση στο πρόβλημά μου θα ήταν να ερωτευτώ το Γιώργο αλλά που..... Θέλω και την πίτα ολόκληρη και το σκύλο χορτάτο! Σύμφωνα δε με ένα αγαπημένο μου πρόσωπο δεν μπορώ να κάνω σχέση επειδή δεν έχει τύχει να ερωτευτώ τρελά κάποιον και να με ερωτευτεί και εκείνος και μάλλον είναι το μαράζι που με εμποδίζει! Περιμένω πως κάποια στιγμή θα μου χτυπήσει την πόρτα ο έρωτας και εγώ θα είμαι με κάποιον άλλο και τότε δε θα θέλω να τον αφήσω αυτόν τον άλλο. Θέλω να τα ζήσω όλα!!! Ίσως λοιπόν το ότι δεν μπορώ να κάνω σχέση να είναι η τιμωρία μου για την πλεονεξία μου!

πφφφφφφ

Τι να κάνω; δεν αντέχω είμαι μόνη μου. Οι άλλες ούτε φωνή ούτε ακρόαση. Έκανα και ένα άσχημο κούρεμα και έχω καταρρακωθεί ψυχολογικά. Φανταστείτε για να με πειράζει τόσο πολύ ένα κούρεμα σε τι κατάσταση είμαι. Μα είναι δυνατόν να εξαφανιστούν έτσι; Δε τις πείραξα το ορκίζομαι. Ήμουν καλή φίλη. Που κατάντησα; Να απολογούμαι λες και έφταιξα σε κάτι. Πόσες φορές είπα ότι δε με νοιάζει; Ψέματα ήταν. Και όχι επειδή είμαι μόνη μου , γιατί αν θέλω παρέες έχω, αλλά με πονάει που εξελίχθηκαν έτσι τα πράγματα. Τα έχω χάσει όλα..... ακόμα και το ωραίο κούρεμά μου......

Γονείς

Ε ναι λοιπόν αυτή τη φορά θα ασχοληθώ με αυτό το νευραλγικό ζήτημα.Είμαι 18 και δεν μου αφήνουν ζωτικό χώρο....Έλεος! Απίστευτη πίεση για να κάνω δουλειές πράγμα που ούτε κατά διάννοια δε συμβαίνει με τον αδελφό μου και υπερπροστασία μέχρι εκεί που δεν πάει. Με τη μούτρα να πω στις παρέες μου ότι δεν μπορώ να έρθω μαζί σας επειδή δε με αφήνουν οι γονείς μου, σα να είμαι βρέφος.Εννοείται βέβαια ότι ο ΜΙΚΡΟΤΕΡΟΣ αδελφός μου έχει περισσότερα προνόμια από εμένα.Μέχρι τριήμερα πάει με τους φίλους του πράγμα που εμένα δε μου επέτρεψαν ακόμα και από τη στιγμή που θα είχαμε και επίβλεψη γονιών!(άκουσον) Δεν αντέχω άλλο.Πολλές φορές σκέφτομαι να πιάσω μια δουλειά και να βρω ένα σπίτι όσο το δυνατόν φθηνότερο για να μείνω μόνη μου.Βλέπω τις φίλες μου που πέρασαν μακριά και έχουν το δικό τους σπίτι και κάνουν τη ζωή τους.Ε και εγώ δεν αντέχω!Όλο κλαίω όταν δε με βλέπουν. Μα είναι αδικία γιατί όχι μόνο κάνω τις δουλειές μου αλλά με το παραμκρό λάθος η μαμά με μαλώνει και κριτικάρει άσχημα.Μπορεί σε μερικούς να πιάνει και να τους βοηθά η άσχημη κριτική να γίνουν καλύτεροι αλλά εγώ προτιμώ την επιβράβευση όπως για παράδειγμα ''Μπράβο παιδί μου, καλή δούλεια.Αυτό θα μπορούσε να γίνει καλύτερα αλλά δεν πειράζει, την επόμενη φορά θα είναι καλύτερα''.....

Περνώ και μόνη μου καλά(ένας μύθος)

Λοιπόν νέα ζωή για εμένα. Πανεπιστήμιο, νέες γνωριμίες, νέες παρέες..... Εμένα όμως μου έφτανε η παλιά μου ζωή.Ήθελα να εξακολουθήσω να ζω όπως και πριν το πανεπιστήμιο και να είμαι με τους φίλους μου μια ζωή.Έτσι όλοι βαλθήκαμε να υποσχόμαστε ότι θα κρατήσουμε επαφή πάση θυσία. Περιτό να σας πω ότι τίποτα τέτοιο δε συμβαίνει.Ή μάλλον τα άτομα με τα οποία επικοινωνώ δεν είναι άλλα από αυτά που έχουν φύγει για να σπουδάσουν σε άλλο μέρος. Εδώ μου έχουν μείνει κάποιοι με τους οποίους ΄εκανα πολύ παρέα αλλά και δύο από τις καλύτερες μου υποτίθεται φίλες. Ζούμε μερικά τετράγωνα μακριά και έχουμε να βρεθούμε δύο εβδομάδες. Ειδικά η μία(ας την πούμε Ελένη) με την οποία όλο το χρόνο ήμασταν αχώριστες, αν δεν της στείλω μήνυμα να δω τι κάνει, εκείνη ούτε που με σκέφτεται. Προφανώς με βαρέθηκε και έχει βρει αποκούμπι στην άλλη(ας την πούμε Μαργαρίτα). Τους έχω στείλει να βγούμε και κάθε φορά άλλη δικαιολογία και τελικά μένω μέσα μόνη μου. Αυτές πάλι βγαίνουν και δε μου λένε. Και όταν λέω ότι η Ελένη με έχει βαρεθεί, το καταλαβαίνω και από κάτι άλλο. Μέχρι τώρα δεν είχε κανένα παράπονο από εμένα και τώρα γκρινιάζει για χάρη γούστου. Εννοείται βέβαια πως κανένα από τα παράπονά της δε τα έχει εκφράσει μπροστά μου αλλά πισώπλατα! Τα παιδιά στο Πανεπιστήμιο μου φέρονται υπέροχα και περνάμε πολύ καλά μαζί αλλά εγώ ήθελα και τους παλιούς μου φίλους. Είμαι χαζή γιατί όσα και να μου έκαναν εγώ τις αγαπάω και τις δύο, αλλά μέχρι εδώ ήταν. Δε θα τις κυνηγήσω.Δε τους ξαναστέλνω για να βγούμε. Αν θέλουν ας στείλουν αυτές. Δε θα κάτσω να σκάσω. Αν δε θέλουν μια δε θέλω δέκα. Απλά περιμένω αυτή τη βδομάδα να έρθει η φίλη μου η ''Σοφία'' ας πούμε , που μου στέκεται και με αγαπάει και πάντα ενδιαφέρεται έστω και από μακριά. Χάρη σε εκείνη έχω ξεπεράσει τη μελαγχολία που μου προκαλεί αυτή η κατάσταση, μιλάμε στο τηλέφωνο, με παρηγορεί και κλαίμε μαζί. Αυτή μου έδωσε δύναμη για να ξεκινήσω να βγαίνω με άλλα άτομα και να μη μένω μόνη επειδή δεν είμαι μαζί τους.Σίγουρα πια δε τις έχω ανάγκη αλλά μου τη δίνει να είμαστε έτσι γιατί έχω κάνει τα πάντα για αυτές και τώρα φέρονται άσχημα. Έχω χαμηλή αυτοεκτίμηση αλλά αυτό σίγουρα δεν το αξίζω!

Χριστούλη μου τα νεύρα μου!

Λοιπόν είμαι 18 με ελάχιστη έως και μηδαμινή εμπειρία στις σχέσεις. Οι φίλοι και οι φίλες μου καθώς και άτομα από το διαδύκτιο που με έχουν δει από φωτογραφίες,λένε ότι είμαι όμορφη αλλά κανένα αγόρι δεν δείχνει ενδιαφέρον. Ή μάλλον υπάρχουν κάποιοι που λένε ότι τους αρέσω αλλά χάρη σε αυτούς έχω αποκτήσει τη φήμη ότι έχω...... ξέρετε το γνωστό μαγνήτη..... Λοιπόν η συμβουλή όλων είναι να αποκτήσω εμπειρίες και να κάνω σχέσεις χωρίς να είμαι ερωτευμένη.Δύσκολο, πολύ δύσκολο! Και πες ότι δέχομαι, οι μόνοι που έχουν δείξει ενδιαφέρον είναι ένας ξενέρωτος και ένας φίλος μου, που ανακάλυψα τελικά ότι δε με βλέπει και τόσο φιλικά! Ε με τον ξενέρωτο δε θέλω να κάνω σχέση με τίποτα γιατί γενικά είμαι ζωηρός άνθρωπος και κανείς από τους δύο δε θα περνούσε καλά. Για το φίλο μου τι να σας πω; Είναι ένα υπέροχο παιδί, και περνάμε πολύ όμορφα μαζί.Όμως δεν είμαι ερωτευμένη μαζί του, και από τη στιγμή που μιλάμε για μια απλή εμπειρία δε θέλω να χαλάσω αυτό που έχουμε για ένα ''παιχνίδι''. Θα μου πεις από τη στιγμή που εκείνος το βλέπει αλλιώς έχει ήδη χαλάσει. Δε μπορώ όμως να σκέφτομαι ότι θα είμαι μαζί του και θα σκέφτομαι κάποιον άλλο, γιατί τον εκτιμώ και τον αγαπάω πολύ για να του το κάνω αυτό. Θα είναι σαν να το εκμεταλεύομαι και να τον κοροιδεύω. Κάποιος μου είπε ότι από τις φιλίες γεννιούνται μεγάλοι έρωτες. Δεν αμφιβάλω αλλά εγώ δεν είμαι ερωτευμένη μαζί του και δε θέλω να ερωτευτώ ''με το ζόρι''. Και έτσι, εκτός από αυτά τα άτομα δε με κοιτάει κανείς. Γιατί δε βρίσκεται και για εμένα ο πρίγκιπας; Βαρέθηκα να περιμένω! Νιώθω απίστευτα άσχημα. Όποτε υπάρχει κάποιο αγόρι που να ενδιαφερθεί για εμένα και που να μου αρέσει, το πράγμα μένει πάντα στη μέση για διαφορτικούς λόγους κάθε φορά και παντα μένω μόνη. Όσο για τα δικά μου βαθύτερα συναισθήματα(γιατί υπάρχουν πάντα οι σταθερές αξίες στη ζωή μου!), αυτά θα τα καταγράψω άλλη φορά. Βοήθεια!!!